Bij bijna elk boek dat je leest, of in ieder geval een boek met gedichten, heeft plaatjes. Vroeger waren dit erg gedetailleerde plaatjes. De tekenaars van deze plaatjes wilden hiermee het verhaal duidelijker maken. Vaak vertelt de tekening ook meer dan het verhaal zelf.
Cupido leert het spel dat Holland heeft gevonden, Hij proeft te gaan op ’t ijs, hij heeft twee schaatsen aan. Hij heeft twee ijzers scherp aan zijne voet gebonden, Daar mede dat hij meijnt, op ’t water vast te staan. Het ijs van zelfs is glad, de ijzers glad daartegen, men valt zeer lichtlijk daarop of ook daarin. Met vrijen gaat alzo: die niet en is te degen geslepen op het werk, die duizelt in de min.
Nu zie je bij alleen kinderboeken en sommige gedichtenbundels nog plaatjes. Deze plaatjes zijn vaak abstract. Ze geven alleen de belangrijke lijnen aan en zijn niet meer heel gedetailleerd. Ook worden er nu veel meer plaatjes op de computer gemaakt zodat het er ook allemaal anders uitziet.
Boekdrukkunst
Vroeger werden alle Bijbels met de hand versiert door monniken. Dit heb je vast wel eens gezien, dat de eerste letter van een pagina er heel mooi en versiert uit ziet. (op het plaatje hiernaast een voorbeeld) Misschien denk je dat dit verleden tijd is maar op straat kan je het nog steeds vinden, althans iets wat er oplijkt. Overal waar je loopt op straat is wel een spoor van graffiti te vinden. De overeenkomsten zijn dat net als bij de oude boeken de letters versiert werden. Ze worden heel mooi gemaakt en groot met bepaalde patronen. Een verschil is dat bij graffiti vaak veel meer letters zijn gemaakt in plaats van de focus echt op 1 letter te leggen. Want als je namelijk naar het voorbeeld van graffiti kijkt kun je zien dat er veel meer gebeurt dan bij het boek.
Kinderliteratuur
Vroeger was het vooral gericht op opvoeding, gedichten, het 'leren leven.' Nu is de kinderliteratuur nog steeds gericht op je ontwikkeling, er is nog steeds een groei, een chronologische volgorde van het lezen van de boeken op een leeftijd van 6-15 jaar. Maar stukken minder op de opvoeding. Veel meer op het plezier van het lezen, het lezen van gebeurtenissen die andere mensen mee maken. Meer het hebben van plezier in lezen.
De ware vriendschap. Een vriend, die mij mijn feilen toont, Gestreng bestraft, en nooit verschoont, Heeft op mijn hart een groot vermogen: Maar 't laag gemoed, dat altoos vleit, Verdenk ik van baatzuchtigheid; Ik kan zijn bijzijn niet gedoogen. Die zelden prijst, spreekt vriendentaal; Die altoos vleit, liegt menigmaal.